لطفا برای مشاهده متن چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

به منظور تعیین مناسب ترین زمان برداشت بذر ذرت دورگ ساده 704 ، پژوهشی در سال های 1380 و 1381 در محل مزرعه پژوهشی و آزمایشگاه مرکزی تجزیه بذر موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج انجام گردید. بذرهای دارای رطوبت %30، %25، %20 و %15 به ترتیب 128، 133، 138 و 143 روز پس از کاشت برداشت گردیدند. با اجرای آزمون جوانه زنی استاندارد درصد جوانه زنی نهایی و برخی شاخص های مرتبط با جوانه زنی بذر و بنیه گیاهچه تعیین گردیدند. تجزیه و تحلیل آماری داده ها نشان داد که وزن خشک بذر در هر نوبت نمونه برداری و تعداد روز از زمان ظهور کاکل ها تا رسیدگی فیزیولوژیک تحت تاثیر زمان برداشت و سال قرار ندارد. درصد جوانه زنی نهایی، تعداد گیاهچه های عادی، وزن خشک گیاهچه، متوسط جوانه زنی روزانه و سرعت جوانه زنی روزانه تحت تاثیر اثر متقابل  زمان برداشت ( رطوبت بذر زمان برداشت) و سال قرار گرفتند. بذرهای برداشت شده با رطوبت %30( 143 روز پس از کاشت ) در سال اول دارای بالاترین درصد جوانه زنی نهایی، تعداد گیاهچه های عادی، وزن خشک گیاهچه، متوسط جوانه زنی روزانه و سرعت جوانه زنی روزانه بودند و در هر سال اجرای آزمایش با کاهش رطوبت بذر میزان شاخص های مذکور کاهش یافت. بررسی ضرایب همبستگی ساده بین شاخص های مورد بررسی نشان داد که درصد جوانه زنی نهایی با سرعت جوانه زنی روزانه، وزن تر گیاهچه و وزن خشک گیاهچه رابطه مثبت و با متوسط زمان جوانه زنی همبستگی منفی داشت. تجزیه و تحلیل رگرسیون ساده، وجود رابطه خطی درجه اول بین درصد جوانه زنی نهایی و وزن خشک گیاهچه و تعداد گیاهچه های عادی را نشان داد. با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش مشخص گردید. که مناسب ترین زمان برداشت بذر ذرت دورگ ساده 704 در شرایط اجرای آزمایش بعد از رسیدگی فیزیولوژیک و زمان رسیدن میزان رطوبت بذر به %30 است.

آسیب مکانیکی که به دانه ها و غلات در طول مراحل برداشت، کوبیدن و حمل ونقل رخ می دهد، به طور جدی بر قوه نامیه، توان رشد و در نهایت بر کیفیت محصول تأثیر می گذارد. هدف کلی از این پژوهش بررسی اثر فاکتورهای مؤثر در انتقال نیوماتیک ( سرعت انتقال، طول مسیر و دبی جرمی) بر خصوصیات کیفی بذر ذرت (درصد جوانه زنی، شاخص بنیه، سرعت جوانه زنی، کاهش جرم و هدایت الکتریکی) است. بدین منظور ابتدا یک دستگاه انتقال نیوماتیک فاز رقیق ساخته شد. سپس آزمایش های انتقال ذرت در سطوح مختلف طول لوله (1، 2 و 3متر)، سرعت هوای ورودی (13، 17 و 20 متر بر ثانیه) و دبی جرمی ( 200، 250 و 300 کیلوگرم در ساعت) به صورت فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی انجام شد. نتایج حاصل از آزمایش ها نشان داد که با افزایش طول لوله و دبی جرمی میزان درصد جوانه زنی به طور معنی داری در سطح یک درصد کاهش پیدا می کند. اثر متقابل طول، سرعت و دبی جرمی بر میزان شاخص بنیه بذر در سطح احتمال 1% معنی دار شد. بیشترین میزان شاخص بنیه بذر در طول یک متر سرعت 13 متر بر ثانیه و دبی جرمی 300 کیلوگرم در ساعت و کمترین میزان شاخص بنیه بذر در طول 3 متر، سرعت 13 متر بر ثانیه و دبی جرمی 300کیلوگرم در ساعت به دست آمد. اثر طول لوله انتقال بر میزان هدایت الکتریکی بذر در سطح 5 درصد معنی دار شد و سایر سطوح اثر معنی داری بر میزان هدایت الکتریکی بذر نداشتند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

بررسی خصوصیات کیفی بذر گیاهان زراعی تولید شده در شرایط رقابت در کنار توجه به کمیت، می تواند برای تهیه بذر از مزرعه سودمند باشد. بدین منظور، بذور تولید شده چهار رقم گندم (سایسون، الوند، چمران و سپاهان) در شرایط تداخل با تراکم های مختلف چاودار وحشی (صفر، 20، 40، 60 و 80 بوته در مترمربع) برداشت شد. در آزمایشگاه، از هر واحد مزرعه ای 50 عدد بذر گندم جدا و در پتریدیش تحت آزمون جوانه زنی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش تراکم چاودار وحشی، صفات عملکرد دانه، وزن هزار دانه، درصد و ضریب یک نواختی جوانه زنی، طول ساقه چه، طول ریشه چه، وزن خشک ریشه چه، حجم و چگالی ریشه چه بذور حاصله ارقام گندم کاهش یافت. در مقابل، میانگین مدت زمان جوانه زنی افزایش نشان داد. در هر یک از سطوح تراکم علف هرز، کمترین و بیشترین مقادیر صفات مورد بررسی به ترتیب در ارقام الوند و سایسون حاصل شد. ضریب هم بستگی به دست آمده حاکی از رابطه بسیار قوی بین وزن هزار دانه و میانگین مدت زمان جوانه زنی بود. میانگین مدت زمان جوانه زنی نیز با صفات گیاهچه رابطه قوی نشان داد. به طور کلی نتایج این بررسی نشان داد که وزن بذر حاصل از تداخل با علف هرز، بر کیفیت بذر و صفات مرتبط با آن تاثیر بسزایی داشت.

به منظور بررسی اثر پرایمینگ های مختلف بر خصوصیات کمّی و کیفی چغندرقند، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک-های کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی طی دو سال زراعی 95-1394در دو محیط آزمایشگاه و مزرعه انجام گرفت. تیمارها شامل دو سطح رقم (اکباتان و لاین 7233) و پنج نوع پرایمینگ بذر (هاردنینگ، پرایمینگ با کود نانو، هیدروپرایمینگ، پرایمینگ با کود کبوتری و بدون پرایمینگ) بودند. نتایج تجزیه واریانس مرکب داده ها نشان داد که بین ارقام از نظر عملکرد ریشه و درصد قند خالص اختلاف معنی داری وجود داشت. همچنین، بین تیمارهای پرایمینگ از لحاظ کلیه صفات، به جز در درصد استحصال قند، آلکالیته و درصد قند خالص، اختلاف معنی داری دیده شد. در مطالعه حاضر لاین 7233 در مقایسه با رقم اکباتان از عملکرد ریشه، درصد قند خالص بالاتری برخوردار بود. نتایج همچنین نشان داد که بالاترین درصد جوانه زنی (50/96 درصد)، سرعت جوانه زنی (56/9 بذر در روز)، عملکرد ریشه (33/80 تن در هکتار)، درصد قند ناخالص (11/23 درصد)، عملکرد قند ناخالص (38/18 تن در هکتار) و عملکرد قند خالص ( 33/15 تن در هکتار) به تیمار هیدروپرایمینگ بذر چغندرقند اختصاص داشت. براساس نتایج تجزیه رگرسیون گام به گام صفات، چهار صفت درصد قند ناخالص، عملکرد ریشه، درصد استحصال قند و قند ملاس با تبیین 98 درصد از تغییرات عملکرد قند خالص به عنوان مؤثرترین صفات بر عملکرد قند خالص شناسایی شدند. در این تحقیق هیدروپرایمینگ به-عنوان مناسبت ترین پرایمینگ شناسایی گردید. از این رو، به نظر می رسد هیدروپرایمینگ به عنوان یکی از ساده ترین روش های پیش تیمار بذر می تواند در بهبود عملکرد کمّی و کیفی چغندرقند مفید واقع شود.

به منظور تعیین مناسب ترین تاریخ برداشت میوه جهت دستیابی به حداکثر کمیت و کیفیت بذر گوجه فرنگی پژوهشی بصورت کرت های خرد شده در زمان در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به مدت دو سال (1386 و 1387) در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی در مشهد به اجرا درآمد. در کرت های اصلی شش رقم گوجه فرنگی شامل موبیل، پتوارلی CH، جینا VF، ارلی اوربانا، کال جی و کارون و در کرت های فرعی نیز زمان برداشت شامل پنج چین از پنجم مرداد به فواصل پانزده روز از یکدیگر بررسی شد. صفات مورد بررسی شامل عملکرد میوه، عملکرد بذر، وزن هکتولیتر بذر، درصد استخراج بذر، درصد خلوص و نیز درصد و سرعت جوانه زنی بذر بودند. تجزیه واریانس داده ها نشان داد ارقام گوجه فرنگی به استثنا درصد خلوص، در کلیه صفات از نظر آماری تفاوت معنی داری داشتند. اثر چین های مختلف و نیز اثر متقابل چین ´ رقم برای کلیه صفات معنی دار بود. در چین چهارم عملکرد میوه 40.4 درصد، عملکرد بذر 51.8 درصد، مقدار استخراج بذر 13.2 درصد، خلوص 2.8 درصد، قوه نامیه 2.9 درصد و سرعت جوانه زنی 2.1 درصد بیشتر از حداکثر سایر چین ها بود. اما بیشترین وزن هکتولیتر در سومین چین با حداقل 5.7 درصد برتری حاصل شد. در این بررسی بهترین زمان برداشت میوه گوجه فرنگی به منظور بذرگیری چین چهارم بود و رقم کارون در این چین برای کلیه صفات برتری نشان داد.